Усе кажуць, што
падарожжа ў Чэхію – гэта падарожжа ў казку.Мне стала цікава, ці сапраўды так, і
я вырашыла правесці свае канікулы ў Чэхіі. Паездку арганізоўвала адна з
маладзечанскіх турфірмаў. Ехаў наш і яшчэ два класы з нашай школы.
Мы ўзялі кірунак на
Брэст. Ад Маладзечна да Брэста – гадзін сем на аўтобусе.
Мяжу праехалі
даволі хутка. Там амаль не было аўтобусаў. Напэўна, з-за позняга часу (мы туды
даехалі прыкладна ў 23 гадзіны) і з-за таго, што ўсе пераважна едуць праз
Гродна.
Пра здранцвелыя ногі
Дарогай сядзець у
аўтобусе было нязручна. Крэслы былі так блізка адно ад аднаго, што калені
падпіралі спінку наступнага. Ногі ўвесь час хацелася кудысьці падзець, яны
проста дранцвелі. Таму мы не выпускалі аніводнай магчымасці выйсці з аўтобуса.
У Прагу мы прыехалі
каля 12 гадзін па мясцовым часе. Калі палічыць, то дарога заняла цэлыя суткі.
Нас высадзілі на чыгуначным вакзале, які знаходзіцца недалёка ад Вацлаўскай
плошчы, і мы хутка дайшлі да цэнтра горада.
